Σε μια εποχή που στην παγκόσμια λογοτεχνία η γυναίκα παρουσιαζόταν είτε ως άγγελος είτε ως δαιμόνιο, η Χιλιανή Μαρία Λουίσα Μπομπάλ τόλμησε τη δεκαετία του ’30 να μιλήσει στο μυθιστόρημά της αυτό για τη πραγματικότητα της γυναίκας, την ερωτική της επιθυμία, την αναγκαστική περιχαράκωση στον εαυτό της μέσα σε έναν αντρικό κόσμο.
Η Μαρία Λουίσα Μπομπάλ, ως η πρόδρομος του μαγικού ρεαλισμού στη λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία, γράφει πλάθοντας ένα μαγικό σύμπαν τόσο ζωντανό όσο ένα όνειρο.
Η πρωταγωνίστρια Άνα Μαρία, μια νεκρή γυναίκα, όμορφη και παθιασμένη, αναλογίζεται το παρελθόν της με την πικρή σοφία του πεθαμένου. Ξεδιπλώνει μπροστά μας μια ζωή χαραμισμένη σε αδιέξοδους έρωτες, βασανισμένη από την αδυνατότητα της γυναίκας να ζήσει με πλησμονή τη ζωή. Φόντο της προσωπικής της ιστορίας οι σκιές, η ομίχλη, τα υγρά τοπία μιας ρομαντικής Χιλής.
Το μυθιστόρημά Οι αναμνήσεις μιας νεκρής ανανέωσε και σημάδεψε την ισπανόφωνη λογοτεχνία.